تاثير فلسفه بر اقتصاد فراتر از آن چيزي است كه در مخيله ذهن ما مي گنجد. از زماني كه انسان ياد گرفت فكر كند و تاثير فضاي بيروني و دروني بر زندگي اش را تحليل كند، از همان زمان هم تاثير خود را بر نحوه زندگي گذاشت. به اعتقاد بسياري از انديشمندان اقتصاد هر ملتي متكي بر انديشه يي است كه آن ملت دارد. اگر نگاه ما به زندگي نگاه عارف مسلكانه باشد اقتصاد و زندگي ما هم خواه ناخواه در چارچوب همان عرفان خواهد بود و رشد و توسعه يي را تجربه نخواهد كرد اما اگر نگاهي كه به زندگي داريم نگاه آزادمنشانه باشد زندگي و اقتصاد هم در همان چارچوب رشد و تعالي خود را خواهد داشت. مي گويند رشدي كه اقتصاد اروپا و امريكا پس از جنگ جهاني دوم و به ويژه در سه دهه اخير تجربه كردند ناشي از تاثير نگاه فلسفي كارل پوپر بوده است.
اما همه اينها گفته شد تا به تاثير آثار شوپنهاور بر فلسفه اقتصادي جهان پرداخته شود. آثار شوپنهاور در مقايسه با فلسفه كانت و هگل بسيار ساده و ادبي نوشته شده اند. در ميان فيلسوفان او ساده ترين و اديبانه ترين قلم را داشت. او مي گفت انسان يك كالاي توليدي كارخانه طبيعت است و آدم عالم در جست وجوي خوشبختي نيست بلكه بايد آزاد از غم و رنج و درد، زندگي كند و انسان بهتراست عشق و دوستي را جزء كالاهاي مورد نياز روزانه خود قرار دهد. او جنون غرور ملي را مانع آزادي و شكوفايي صفات شخصي مي دانست. در زمان او انعكاس ليبراليسم اقتصادي انگليس در آينه طبيعي را سوسيال داروينيسم نام نهادند. شوپنهاور مي نويسد اگر انسان آزادي انجام همه كارها را نداشته باشد، مي تواند درباره خوب و بد آنان انديشه كند. او از جمله فيلسوفاني بود كه سال ها از زمان خود دورانديش تر بود. او همچون ماركس مدعي بود هستي، ذهن را تعيين مي كند ولي نه روابط اجتماعي مورد نظر ماركس، بلكه جسم مادي انسان.
اما شوپنهاور كه بود
آرتور شوپنهاور در 22 فوريه 1788 در دانتزيگ متولد شد. پدر او بازرگاني بود كه به علت مهارت و مزاج گرم و طبع مستقل و عشق به آزادي معروف بود. هنگامي كه آرتور پنج ساله بود پدرش از دانتزيگ به هامبورگ مهاجرت كرد زيرا دانتزيگ به جهت افتادن به دست پروس در سال 1793 استقلال خود را از دست داده بود. به اين ترتيب شوپنهاور جوان ميان تجارت و داد و ستد بزرگ شد و با آنكه اين كار را با همه تشويق و تحريك پدر ترك گفت اما اثرات آن در وي باقي ماند، كه عبارت بود از رفتار نسبتاً خشن و ذهني واقع بين و معرفتي به احوال دنيا و مردم. همين امر وي را در نقطه مقابل فيلسوفان رسمي آكادميك كه مورد نفرت او بودند، قرار داد. پدر او ظاهراً در سال 1805 خودكشي كرد و مادر پدرش در حال جنون مرد. شوپنهاور مي گويد: «طبيعت و نهاد يا اراده از پدر به ارث مي رسد و هوش از مادر.» مادر او باهوش بود و يكي از معروف ترين قصه نويسان روزگار خود شد ولي داراي سجاياي ديگر نيز بود. از نظر تحصيلات شوپنهاور دبيرستان و دانشگاه را تمام كرد و بيشتر از آنچه در برنامه دروس بود كسب معلومات كرد. مدتي را به معاشرت با مردم و عشقبازي گذرانيد و نتايج آن در طبع و فلسفه او آشكار شد. او بيشتر از گوته به شور و حرارت وطن پرستي عصر خود بي اعتنا بود. در سال 1813 تحت تاثير فيخته، در او هيجاني براي قيام بر ضد ناپلئون پديد آمد. اما به جاي آنكه به جنگ رود، به ده رفت و مشغول تدوين رساله اجتهاديه خود در فلسفه شد. اين رساله به نام «چهار اصل دليل كافي» است (1812) و پس از اتمام آن شوپنهاور تمام وقت و هم خود را صرف تدوين شاهكار خود به نام «جهان همچون اراده و تصوير» كرد. چند سال بعد شوپنهاور اعتقاد پيدا كرد تمام مسائل فلسفي را حل كرده است. شوپنهاور تمام عقايد و آراي خود را در اين كتاب گنجانيده تا آنجا كه كتاب هاي بعدي او فقط شرح اين كتاب محسوب مي شود. اما آخرين و معروف ترين نوشته اين مجموعه اثر حاضر است كه تحت عنوان «سخنان گزين در باب حكمت زندگي» انتشار يافته است. وجه تسميه عنوان اصلي كتاب اين است كه شوپنهاور در توضيح و تاييد افكار خود در خصوص حكمت عملي و دستيابي به سعادت بعضي از سخنان خردمندان جهان از جمله هومر، ارسطو، سنكا، روشفوكو، ولتر، گوته، سعدي، به علاوه برگزيده يي از امثال و حكم تمدن هاي بزرگ اروپا و آسيا و همچنين گفته هايي از كتاب عهد قديم و اوپانيشاد را نقل كرده و خود نيز با سخنان بديع بر اين گنجينه افزوده است. شوپنهاور در سالمندي تجربيات و دانش خود را در باب سعادت با بياني روشن و پرطنز در قالب اثر حاضر به خوانندگان عرضه كرده است. نويسندگان و منتقدان بسياري استادي شوپنهاور را در نوشتن نثر آلماني ستوده اند و آن را موجب شهرت وي دانسته اند. شوپنهاور امكان سعادت انسان را به صراحت نفي مي كند. جهان از ديدگاه او محنتكده يي است كه در آن شر بر خير غلبه دارد. طبيعت جايگاه تعرض قوي بر ضعيف و اعمال اراده است كه به صورت سبعيت خون آلود جلوه مي كند. تاريخ نوع بشر نيز به طور عمده چيزي جز توالي جنايت و خشونت نيست و فضايل نوع بشر تاكنون بر نهاد حيواني اش چيره نشده است.
برگرفته از روزنامه ی اعتماد، شماره ی 2064
خرید کتاب در باب حکمت زندگی
جستجوی کتاب در باب حکمت زندگی در گودریدز
معرفی کتاب در باب حکمت زندگی از نگاه کاربران
اولین چیزی که میتونم درباره ی این کتاب بگم این هست که انتظار نداشتم که این کتاب این قدر ساده فهم و بی دردسر باشه. هم نثر خود شوپنهاور و هم تلاش مترجم و ویراستار -که کاملا مشخص هست برای تک تک جملات کتاب احساس مسئولیت نشون دادن- میتونه در این مورد موثر بوده باشه.
شوپنهاور تو این کتاب از سه مشخصه ی اساسی که سرنوشت بشری رو میسازن صحبت میکنه و سعی میکنه تا روی این مشخصه ها مانور بده. اون مشخصه ها اینا هستن: 1. اونچه که هستیم 2. اونچه که داریم 3. اونچه که نشون میدیم
بعد از این تقسیم بندی مواردی از قواعد عملی رو هم پیش پامون میذاره تا به قول خودش، نه بر میزان بیشتر شدت لذتمون، بلکه بر کمتر شدن رنج هامون میتونه موثر باشه.
جذاب ترین بخش کتاب برام جاهایی بود که داشت از فواید تنهایی و انزوا صحبت میکرد. این کتاب رو در تعطیلات بین دو ترم خوندم، روزهایی که غیر چند تا گربه کسی تو خوابگاه دانشگاهمون نبود. متوسط تعداد جمله هایی که طی دو هفته ی اخیر با مردم حرف زدم میافته حدودا چهار تا پنج جمله. اون هم پنجاه درصدش برای تشکر از کارگرایی بوده که تو سلف برام غذا ریختن. به همین خاطر لذت این کتاب برام دو برابر شد. کسایی که کتاب رو خوندن میدونن دارم از کدوم لذت صحبت می کنم
.
مشاهده لینک اصلی
بعد از خوندن کتاب تسلی بخشی های فلسفه خوندن این کتاب خیلی بهم حال داد.
توش حرفای زیادی زده شده که بعضیاش به شدت قشنگ و محشر و روشن‌گر هستن، ولی کلی هم حرفایی هست که هیچ بنیانی ندارن و کاملن مردود به نظر میان برا من.
اما خوندنش خیلی خوب و روون و مفیده به شرطی که قسمتایی که به دردمون میخوره رو برداریم. به شخصه دیدم کسایی که کتابای فلسفه رو به شکل وحی میخونن و هرچی توش هست میگن چیز خوبیه چون فلان فیلسوف نوشته. ولی خب اینطوری نیست طبیعتن.
خیلی مغرور بوده این شوپنهاور!
اما خوب است!
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب در باب حکمت زندگی
اما همه اينها گفته شد تا به تاثير آثار شوپنهاور بر فلسفه اقتصادي جهان پرداخته شود. آثار شوپنهاور در مقايسه با فلسفه كانت و هگل بسيار ساده و ادبي نوشته شده اند. در ميان فيلسوفان او ساده ترين و اديبانه ترين قلم را داشت. او مي گفت انسان يك كالاي توليدي كارخانه طبيعت است و آدم عالم در جست وجوي خوشبختي نيست بلكه بايد آزاد از غم و رنج و درد، زندگي كند و انسان بهتراست عشق و دوستي را جزء كالاهاي مورد نياز روزانه خود قرار دهد. او جنون غرور ملي را مانع آزادي و شكوفايي صفات شخصي مي دانست. در زمان او انعكاس ليبراليسم اقتصادي انگليس در آينه طبيعي را سوسيال داروينيسم نام نهادند. شوپنهاور مي نويسد اگر انسان آزادي انجام همه كارها را نداشته باشد، مي تواند درباره خوب و بد آنان انديشه كند. او از جمله فيلسوفاني بود كه سال ها از زمان خود دورانديش تر بود. او همچون ماركس مدعي بود هستي، ذهن را تعيين مي كند ولي نه روابط اجتماعي مورد نظر ماركس، بلكه جسم مادي انسان.
اما شوپنهاور كه بود
آرتور شوپنهاور در 22 فوريه 1788 در دانتزيگ متولد شد. پدر او بازرگاني بود كه به علت مهارت و مزاج گرم و طبع مستقل و عشق به آزادي معروف بود. هنگامي كه آرتور پنج ساله بود پدرش از دانتزيگ به هامبورگ مهاجرت كرد زيرا دانتزيگ به جهت افتادن به دست پروس در سال 1793 استقلال خود را از دست داده بود. به اين ترتيب شوپنهاور جوان ميان تجارت و داد و ستد بزرگ شد و با آنكه اين كار را با همه تشويق و تحريك پدر ترك گفت اما اثرات آن در وي باقي ماند، كه عبارت بود از رفتار نسبتاً خشن و ذهني واقع بين و معرفتي به احوال دنيا و مردم. همين امر وي را در نقطه مقابل فيلسوفان رسمي آكادميك كه مورد نفرت او بودند، قرار داد. پدر او ظاهراً در سال 1805 خودكشي كرد و مادر پدرش در حال جنون مرد. شوپنهاور مي گويد: «طبيعت و نهاد يا اراده از پدر به ارث مي رسد و هوش از مادر.» مادر او باهوش بود و يكي از معروف ترين قصه نويسان روزگار خود شد ولي داراي سجاياي ديگر نيز بود. از نظر تحصيلات شوپنهاور دبيرستان و دانشگاه را تمام كرد و بيشتر از آنچه در برنامه دروس بود كسب معلومات كرد. مدتي را به معاشرت با مردم و عشقبازي گذرانيد و نتايج آن در طبع و فلسفه او آشكار شد. او بيشتر از گوته به شور و حرارت وطن پرستي عصر خود بي اعتنا بود. در سال 1813 تحت تاثير فيخته، در او هيجاني براي قيام بر ضد ناپلئون پديد آمد. اما به جاي آنكه به جنگ رود، به ده رفت و مشغول تدوين رساله اجتهاديه خود در فلسفه شد. اين رساله به نام «چهار اصل دليل كافي» است (1812) و پس از اتمام آن شوپنهاور تمام وقت و هم خود را صرف تدوين شاهكار خود به نام «جهان همچون اراده و تصوير» كرد. چند سال بعد شوپنهاور اعتقاد پيدا كرد تمام مسائل فلسفي را حل كرده است. شوپنهاور تمام عقايد و آراي خود را در اين كتاب گنجانيده تا آنجا كه كتاب هاي بعدي او فقط شرح اين كتاب محسوب مي شود. اما آخرين و معروف ترين نوشته اين مجموعه اثر حاضر است كه تحت عنوان «سخنان گزين در باب حكمت زندگي» انتشار يافته است. وجه تسميه عنوان اصلي كتاب اين است كه شوپنهاور در توضيح و تاييد افكار خود در خصوص حكمت عملي و دستيابي به سعادت بعضي از سخنان خردمندان جهان از جمله هومر، ارسطو، سنكا، روشفوكو، ولتر، گوته، سعدي، به علاوه برگزيده يي از امثال و حكم تمدن هاي بزرگ اروپا و آسيا و همچنين گفته هايي از كتاب عهد قديم و اوپانيشاد را نقل كرده و خود نيز با سخنان بديع بر اين گنجينه افزوده است. شوپنهاور در سالمندي تجربيات و دانش خود را در باب سعادت با بياني روشن و پرطنز در قالب اثر حاضر به خوانندگان عرضه كرده است. نويسندگان و منتقدان بسياري استادي شوپنهاور را در نوشتن نثر آلماني ستوده اند و آن را موجب شهرت وي دانسته اند. شوپنهاور امكان سعادت انسان را به صراحت نفي مي كند. جهان از ديدگاه او محنتكده يي است كه در آن شر بر خير غلبه دارد. طبيعت جايگاه تعرض قوي بر ضعيف و اعمال اراده است كه به صورت سبعيت خون آلود جلوه مي كند. تاريخ نوع بشر نيز به طور عمده چيزي جز توالي جنايت و خشونت نيست و فضايل نوع بشر تاكنون بر نهاد حيواني اش چيره نشده است.
برگرفته از روزنامه ی اعتماد، شماره ی 2064
خرید کتاب در باب حکمت زندگی
جستجوی کتاب در باب حکمت زندگی در گودریدز
شوپنهاور تو این کتاب از سه مشخصه ی اساسی که سرنوشت بشری رو میسازن صحبت میکنه و سعی میکنه تا روی این مشخصه ها مانور بده. اون مشخصه ها اینا هستن: 1. اونچه که هستیم 2. اونچه که داریم 3. اونچه که نشون میدیم
بعد از این تقسیم بندی مواردی از قواعد عملی رو هم پیش پامون میذاره تا به قول خودش، نه بر میزان بیشتر شدت لذتمون، بلکه بر کمتر شدن رنج هامون میتونه موثر باشه.
جذاب ترین بخش کتاب برام جاهایی بود که داشت از فواید تنهایی و انزوا صحبت میکرد. این کتاب رو در تعطیلات بین دو ترم خوندم، روزهایی که غیر چند تا گربه کسی تو خوابگاه دانشگاهمون نبود. متوسط تعداد جمله هایی که طی دو هفته ی اخیر با مردم حرف زدم میافته حدودا چهار تا پنج جمله. اون هم پنجاه درصدش برای تشکر از کارگرایی بوده که تو سلف برام غذا ریختن. به همین خاطر لذت این کتاب برام دو برابر شد. کسایی که کتاب رو خوندن میدونن دارم از کدوم لذت صحبت می کنم
.
مشاهده لینک اصلی
بعد از خوندن کتاب تسلی بخشی های فلسفه خوندن این کتاب خیلی بهم حال داد.
توش حرفای زیادی زده شده که بعضیاش به شدت قشنگ و محشر و روشن‌گر هستن، ولی کلی هم حرفایی هست که هیچ بنیانی ندارن و کاملن مردود به نظر میان برا من.
اما خوندنش خیلی خوب و روون و مفیده به شرطی که قسمتایی که به دردمون میخوره رو برداریم. به شخصه دیدم کسایی که کتابای فلسفه رو به شکل وحی میخونن و هرچی توش هست میگن چیز خوبیه چون فلان فیلسوف نوشته. ولی خب اینطوری نیست طبیعتن.
خیلی مغرور بوده این شوپنهاور!
اما خوب است!
مشاهده لینک اصلی